Veelgestelde vragen:

Wat is osteopathie?

Osteopathie is een manuele, functionele behandeltherapie met een oorzaak-gerichte aanpak. Via manuele onderzoeksverrichtingen en technieken gaat de osteopaat op zoek naar de oorzaak van uw klacht. De osteopaat zal tijdens een behandeling het lichaam altijd beschouwen als 1 geheel waarbij de beweeglijkheid van de afzonderlijke gewrichten, de spieren, zenuwen en de bloedvaten ten opzichte van elkaar centraal staat.

Wat is het verschil tussen een osteopaat en een kinesitherapeut?

Waar een  kinesitherapeut  zich vooral toelegt op revalidatie, zal een osteopaat  eerder functioneel behandelen  en  daarbij  het lichaam altijd als een geheel bekijken. In de kinesitherapie is het vaak nodig dat de behandeling een eerder symptoom-gerichte insteek krijgt. Denk maar bijvoorbeeld aan de therapie bij een verstuikte enkel, een nieuwe heup of na  een schouderoperatie. Bij een osteopathische behandeling zal  een meer oorzaak-gerichte aanpak gekozen worden. Er zijn soms overlappingen in technieken of aanpak. Hierdoor kan het af en toe ook zinvol zijnom beide therapieen te combineren.

Is een osteopaat  een dokter?

Neen, een osteopaat is geen arts. De meeste osteopaten zijn van vooropleiding kinesitherapeut en hebben dan een 3 tot 5-jarige opleiding gevolgd om  een gediplomeerd osteopaat (D.O.) te worden. Enkel in Gent kan men ook een voltijdse opleiding volgen om zonder vooropleiding het diploma osteopathie te behalen. Deze opleiding duurt dan 5 jaar.

Ikzelf heb eerst de opleiding kinesitherapie (MSc MoReKi) afgewerkt in Leuven en heb erna de voltijdse opleiding osteopathie in Gent gevolgd. Omdat ik bijkomstig ook 10 jaar als docent werkzaam ben geweest in het deeltijdse (weekend-) onderwijs, heb ik ook  een academische graad moeten behalen aan de University of Westminster in Londen.   

Moet ik klachten hebben als ik naar een osteopaat ga?

Neen. Er komen ook veel mensen  in behandeling voor een check up. Net zoals men gewoon is om jaarlijks 1 of 2 keer naar de tandarts te gaan, is het zinvol om ook voor het lichaam regelmatig een controle te laten doen. Vanzelfsprekend hangt dit  af van bepaalde risicofactoren zoals leeftijd, sport, werk of medische voorgeschiedenis. In een osteopathiepraktijk is het zeer gebruikelijk dat mensen bij een telkens terugkerende klacht vragen om een onderhoud te kunnen doen waar ze om de aantal maanden op controle komen: klachten of geen klachten. Als men echt een zwakke plek heeft in het lichaam, merkt men dat deze geleidelijk weer problemen wil gaan geven. Door deze problemen op tijd op te sporen en te zorgen dat ze niet escaleren, probeeren wij de patiënt  klachtenvrij te houden.

Wat vaak verbaast is het feit dat veel mensen het volkomen normaal vinden dat ze voor hun hart of hun maag toegewezen zijn op hun onderhoudsmediatie, maar dat ze dan wel verwachten van het lichaam met al zijn verschillende spieren, gewrichten en zenuwen,   dat dit alle invloeden van binnen en buitenaf volledig zonder hulp kan weerstaan. Ook het lichaam kan af en toe een "steuntje in de rug" gebruiken. 

Ik neem pijnstillers voor mijn klacht. Mag ik deze op  de dag van een behandeling innemen?

Geen probleem. Sommige mensen maken zich zorgen dat als ze een pijnstiller nemen, ze de pijn niet meer goed kunnen aanwijzen en dat de osteopaat dan niet kan inschatten waar het probleem zit. Dit klopt niet. Een osteopathisch onderzoek berust behalve het vraaggesprek en  uw beschrijving van de klacht en voorgeschiedenis, vooral op een manueel onderzoek. Door de beweeglijkheid van de verschillende weefsels (wervels, gewrichten, spieren, ...) te testen, gaat een osteopaat op zoek naar de pijnuitlokkende structuur, maar ook naar de mogelijke oorzakelijke regio's in de omgeving. Ook al is de pijn op dat moment minder aanwezig omdat u een goede dag heeft, of omdat u net een pijnstiller genomen heeft, als de klacht langer aanwezig is, zijn deze veranderingen in het lichaam nog steeds goed te palperen.

Wat is de nareactie die ik soms ondervind de dag na een behandeling?

Ongeveer een derde van de mensen merkt de dag na de behandeling een of andere vorm van nareactie. Bij de ene persoon is dit een extra stijfheid in de zone waar werd gewerkt, anderen hebben een of 2 dagen precies iets meer pijn. Weer andere mensen zijn de dag van de behandeling overmatig vermoeid. Dit is volkomen normaal: ieder lichaam reageert op zijn eigen manier op de nieuwe situatie. Vergelijk dit met een dag zwaarder belasten dan dat u gewoon bent: de dag erna heeft u ook vaak een ander (soms onaangenaam) gevoel in uw lichaam omdat u andere spieren heeft belast dan normaal. 

Soms heeft een lichaam wat meer moeite dan gemiddeld om zich aan te passen aan de opgelegde verandering. Dit kan komen  omdat de klacht al zo lang aanwezig was, omdat men vlak na de behandeling te snel en te veel belast heeft of bijvoorbeeld omdat men  net in een zeer stressvolle periode zit, waardoor zelfs de kleinste irritaties door het zenuwstelsel worden uitvergroot.

Ook niet iedere persoon moet op de zelfde manier behandeld worden. Bij een eerste behandeling zal de osteopaat enkele verschillende technieken  toepassen. Het ene lichaam reageert misschien het beste op een hele zachte manier van behandelen, terwijl bij de volgende patiënt met dezelfde klacht er net zeer intensief gewerkt moet worden omdat er anders te weinig reactie is. Bij een tweede behandeling kan er beter ingeschat worden welke intensiteit bij u nodig is om de nodige verandering teweeg te brengen.

Dus moest het ooit zijn dat u een nareactie heeft na een behandeling, moet u niet paniekeren. Normaal verdwijnt deze binnen de 1-2 dagen. Indien dit niet zo is of u heeft vragen, dan is het best om even contact op te nemen. 

Ik heb een hernia. Kan een osteopaat hier ook op werken?

Ja zeker. Uit onderzoek is gebleken dat bij mensen zonder klachten van boven de 40 jaar, er bij meer dan de helft een probleem met een tussenwervelschijf te zien is op een MRI-scan (bulging, protrusie, hernia, ...).

Wat kunnen we hieruit leren? Dit betekent dat heel veel mensen volgens hun MRI-scan een versleten  tussenwervel hebben zonder dat ze hier klachten van hebben. Dit betekent ook dat het hebben van slijtage of een tussenwervelschijfprobleem niet de enige reden kan zijn waarom iemand hiervan pijn ondervindt. Veel heeft er ook mee te maken of én hoe het lichaam met de aanwezige problematiek voldoende kan compenseren.

Waarom heeft de ene persoon op scan een zware problematiek maar kan hij/zij hiermee toch pijnvrij  functioneren, terwijl een andere persoon een ogenschijnlijk minder ernstige problematiek heeft waarvan hij/zij wel heel veel klachten heeft? Dit heeft onder andere te maken met de mogelijkheid van het lichaam om te kunnen compenseren op de onderliggende situatie.

Wat een osteopaat bij deze structurele rugklachten zoals hernia's of artrose  wil doen, is kijken of men de omliggende structuren rond een hernia of zware slijtage beter kan laten compenseren. Door de gewrichten net boven of net onder de betroffen regio beter te laten bewegen kan er meestal al heel wat druk van de zenuwen gehaald worden.  De bestaande hernia of artrose kan men niet wegnemen of verbeteren op zich, maar toch kan men bij veel mensen een betere functionaliteit geven en dat resulteert dan in minder pijn.

Er zullen echter  altijd mensen blijven bij wie een operatie de beste oplossing is. Deze mensen wil een osteopaat bij zijn onderzoek zo snel mogelijk uitselecteren  zodat er voor hun geen tijd verloren gaat om de beste therapie te verkrijgen.

Wat is het krakend geluid dat men soms hoort bij een osteopathische manipulatie? Kan dit kwaad en is dit altijd nodig om een gunstig effect te verkrijgen tijdens de behandeling?

Het geluid dat men soms hoort bij een gewrichtsmanipulatie is eigenlijk niet meer dan een luchtverplaatsing of vacuumeffect in het gewricht. Elk gewricht is door zijn gewrichtskapsel luchtdicht afgesloten van zijn omgeving, maar binnenin zit een gewrichtsvloeistof en vele kleine gasbelletjes. Bij een gewrichtsblokkade komt er zo een druk op de beide gewrichtsvlakken terecht, waardoor er een vacuumeffect kan ontstaan: de gewrichten lijken aan elkaar vast te zitten en bewegen onderling niet of bijna niet meer. Een gewrichtsblokkade is dus helemaal geen verschoven of verdraaide wervel en het is al zeker niet de bedoeling om een wervel weer "terug op zijn plaats te zetten". Vroeger dacht men dat er daadwerkelijk een verplaatsing optrad bij een blokkade en vandaar dat er in de volksmond nog regelmatig gesproken wordt van het terug rechtzetten of op zijn plaats  zetten van een wervel. Dit is dus (gelukkig) niet mogelijk.

Onderzoeken via MRI-scans hebben duidelijk aangetoond dat er bij een manipulatie helemaal gaan verplaatsing van het gewricht opduikt, maar wel een kleine tractie in het gewricht: er wordt kortstondig wat ruimte gecreëerd tussen de twee gewrichtsvlakken. Eigenlijk kunt u zich dit het beste voorstellen alsof u een zuignapje op het venster hebt geplakt. Door dit tegen het venster te duwen hebt u een vacuüm gecreëerd tussen glas en rubber. Als u het zuignapje dan even later terug los zou trekken, heft u het vacuüm op en hoort u heel vaak een klak. Deze klak is eigenlijk een soort luchtverplaatsing, en dit is net hetzelfde wat gebeurt bij een manipulatie van een gewricht.

Er zijn echter momenten waarbij een osteopaat ervoor kiest om liever niet te manipuleren. Dit heeft dan niet zo zeer te maken met de manipulatie op zich, maar  met eventuele vooraf bestaande problemen  bij deze specifieke patiënt waardoor men liever zachte-weefsel technieken gebruikt. Dit kan bijvoorbeeld zijn bij hoge leeftijd of kleine kinderen, bij zware artrose, vergevorderde osteoporose of het nemen van bepaalde medicatie, en bij sterke arteriosclerose. Een andere belangrijke reden om niet te manipuleren is wanneer de patiënt veel angst heeft voor de behandeling. Er zal nooit een techniek opgedrongen worden aan de patiënt. Meestal bestaan er voldoende alternatieven om een gewricht los te maken, zodat er niet altijd  gemanipuleerd hoeft te worden. Het kan wel zijn dat men dan per gewricht meer tijd/behandeling nodig heeft.     

Moet ik iets specifiek meebrengen bij het eerste consult?

Voor een eerste onderzoek is het handig als u verslagen of cd's meebrengt van eventuele vroegere medische onderzoeken, in zoverre deze relevant zijn voor uw huidige klacht. Veel mensen worden de eerste keer door hun huisarts gestuurd en deze schrijft  dan vaak zelf een korte  medische voorgeschiedenis op om mee te brengen naar het eerste consult.

Mensen die veel medicatie moeten nemen, brengen best een lijstje mee van wat ze dagelijks innemen.   

Als u andere vragen of opmerkingen heeft, mag u deze altijd stellen via info@osteoeyben.be.